اثر مصرف کود پلیت شده نیتروژن بر عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن در ذرت دانه ای سینگل کراس (۷۰۴)

آزمایشی در سال زراعی 88–1387 در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، به منظور ارزیابی مصرف کود به صورت پلیت بر عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن ذرت (zea mays l.) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل نحوه مصرف کود: به صورت پخش در سطح زمین و مصرف کود به صورت پلیت و عامل دوم تلفیق چهار سطح کود نیتروژن (اوره 46 درصد) و کود دامی (گاوی) به ترتیب، (46+ 600 و 92+600 و 138+600 و 184+600) کیلوگرم در هکتار بود. کرت شاهد بدون مصرف کود نیتروژن به منظور محاسبه کارایی مصرف نیتروژن در نظر گرفته شد که در محاسبات آماری وارد نگردید. افزایش کود نیتروژن از 46 به 184 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه و اجزای آن به استثنای تعداد ردیف دانه در بلال شد. بیشترین عملکرد دانه به تیمار پلیت اختصاص داشت. بیشترین میزان عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه به ترتیب 12 تن در هکتار و 1/8 درصد پروتئین از کاربرد 184 کیلوگرم کود نیتروژن به صورت پلیت بدست آمد. افزایش مقدار نیتروژن باعث کاهش معنی دار (1%>p) کارایی مصرف نیتروژن و کارایی زراعی و افزایش معنی دار (1%>p) کارایی فیزیولوژیک شد. بیشترین کارایی مصرف نیتروژن، کارایی زراعی و کارایی فیزیولوژیک به ترتیب 89، 35، 55 (کیلوگرم در کیلوگرم) متعلق به تیمار توزیع کود به صورت پلیت بود.